„Dzień 5 września 1987 roku dla Zboru w Oświęcimiu był dniem długo oczekiwanej uroczystości – oddania do użytku nowego Domu Modlitwy…” – tymi słowami rozpoczynał się artykuł na łamach Głosu Adwentu wydanego w listopadzie 1987 roku, – prawie trzydzieści lat później w Oświęcimskim Centrum Kultury odbyło się uroczyste nabożeństwo jubileuszowe. Z okazji tego wydarzenia mieliśmy przyjemność zaprosić siostry i braci z wielu okolicznych zborów. Podczas tej wyjątkowej uroczystości towarzyszyli nam m.in. goście z: Andrychowa, Balina, Bielska-Białej, Czechowic-Dziedzic, Cieszyna, Kalwarii Zebrzydowskiej, Jaworza, Jaworzna, Krakowa, Pszczyny, Ustronia, Sosnowca, Skoczowa, Zamościa, Żor oraz Żywca. Program jubileuszowy był bogaty. Lekcję Szkoły Sobotniej poprowadził pastor Artur Dżaman, natomiast sam jubileusz prowadzili starszy zboru w Oświęcimiu br. Tadeusz Kania wraz z pastorem Henrykiem Szatkowskim. Zgromadzeni mieli okazję wysłuchać okolicznościowego kazania Przewodniczącego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczpospolitej Polskiej, pastora Jarosława Dzięgielewskiego, w którym odniósł się on do ważkich problemów w kraju i na świecie, oraz zwrócił uwagę na ważność misji jaką powinien pełnić każdy, kto mieni się naśladowcą naszego Zbawiciela. Samą uroczystość wzbogacił kilkukrotnie występ chóru ze zboru Cieszyńskiego, oraz solowy występ członka naszego zboru, klarnecisty Tadeusza Ciempka. Część przedpołudniową uświetniła swoją obecnością Pani Maria Pędrak, Zastępca Prezydenta Miasta Oświęcim, przekazując kościołowi oraz zgromadzonym pozdrowienia od Prezydenta miasta. W czasie przerwy, po duchowej strawie przyszła kolej na posiłek cielesny, wszystkim uczestnikom zapewniono ciepłe i zdrowe danie dwuczęściowe.
W związku z tym iż pogoda zachęcała na spacer, postanowiliśmy wykorzystać sprzyjające okoliczności i wraz z przyjaciółmi z Krakowa zdecydowaliśmy się na mały happening mający na celu zaintrygować przechodniów Oświęcimskiego rynku, w związku z przypadającą na 31 października 500-letnią rocznicą protestu Marcina Lutra w Wittenberdze.
W popołudniowej części usługiwał Przewodniczący Rady Diecezji Południowej pastor Vasyl Bostan. Nastał również czas na pełne nostalgii wspomnienia byłych duchownych, pastorów związanych z naszym domem modlitwy, którzy usługiwali na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Wspominano również tych którzy nie doczekali tej chwili, a których praca zaznaczyła się w pamięci członków naszego zboru, tutaj chcielibyśmy zaznaczyć szczególnie brata Czesława Pietruszkę.
Jako wspólnota pragnęliśmy znaleźć szczytny cel, na który moglibyśmy przeznaczyć środki zebrane podczas koncertu charytatywnego zespołu All4Him. Ze względu na osobiste doświadczenia jednej z naszych sióstr w Panu, zaproponowano wsparcie wyjątkowego miejsca, Hospicjum założonego przez Fundację „Pomnik-Hospicjum Miastu Oświęcim”. Jest to pierwsza tego typu jednostka na terenie Powiatu Oświęcimskiego świadcząca opiekę paliatywno – hospicyjną.
Podczas uroczystości towarzyszył nam również pan Krzysztof Wisła, przedstawiciel Hospicjum który w imieniu dyrektor Hospicjum oraz jednocześnie Prezes Zarządu Fundacji, dr inż. Heleny Wisła przedstawił w skrócie role hospicjum, po czym wspólnie obejrzeliśmy film dokumentalny na temat wspomnianego ośrodka, z udziałem nieżyjącego już dziś Augusta Kowalczyka, byłego więźnia KL Auschwitz-Birkenau, później również znanego i cenionego aktora oraz reżysera. Film przedstawiał historię budowy oraz wyjaśniał ideę, która towarzyszyła inicjatorom powstania Pomnika Hospicjum jako miejsca, gdzie odmiennie niż w czasach funkcjonowania „fabryki śmierci”, ludzie odchodzą z godnością, otoczeni pełną współczucia troskliwą opieką.
Do idei tej pastor Henryk Szatkowski odniósł się w następujących słowach:
„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście” (Mt 25,40).
Jezus nie dzielił ludzi na „lepszych” i „gorszych”, gdyż dla Niego ważny był każdy człowiek. On pomagał wszystkim proszącym Go o pomoc, bez względu na status społeczny, narodowość, stan posiadania itd.
Pod pojęciem „najmniejszych” nie należy rozumieć ludzi „mniej ważnych” od innych, lecz dotkniętych przez los biedą, chorobą, odrzuceniem, niesprawiedliwością – czymś, na co nie mieli oni bezpośredniego wpływu. Przenosząc słowa Jezusa do dzisiejszej rzeczywistości, owych „najmniejszych” widzimy m. in. w dotkniętych nieuleczalnymi chorobami, cierpiących, na których zapadł okrutny wyrok losu. Oni mają prawo ostatnie chwile życia spędzać w godziwych warunkach, co gwarantuje im pobyt w ośrodku hospicyjnym. Mają tam zapewnioną opiekę, okazywana jest im wszelka troska i dobroć. Takie ośrodki zasługują na pomoc materialną, aby mogły najlepiej jak to możliwe służyć tym, którym można pomoc już tylko w jeden sposób – zapewniając spokojne odejście.”
Podczas jubileuszu trwała kwesta na rzecz tego wyjątkowego pomnika, dzięki szczodrości uczestników poruszonych rolą tego miejsca, udało się zebrać kwotę ponad 6 000 zł, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni ofiarodawcom oraz naszemu Panu, gdyż wierzymy że to właśnie On natchnął ich serca.
Finał tego wyjątkowego popołudnia uświetnił występ znanego w kręgach adwentystycznych zespołu All4Him, którego autorski program muzyczny, zawierający osobiste doświadczenia skłaniał widzów do głębokich refleksji nad istotą przebaczenia, kwestii zaufania w Boże obietnice pomimo niesprzyjających okoliczności, oraz roli jaką odgrywa w naszym życiu Dzieło i Ofiara Jezusa Chrystusa.
Za wszystko, oraz za te trzydzieści lat łaski jesteśmy niezmiernie wdzięczni naszemu Panu. Mamy również nadzieję, że nasz mały Dom Modlitwy będzie istnieć w tym symbolicznym miejscu zgodnie z wolą wszystkich, którzy przyczynili się do jego powstania, – aby stał się on przystanią dobrej nowiny dla strudzonego człowieka, oraz aby miasto Oświęcim, symbol cierpienia i śmierci, było kolejnym miejscem głoszenia dobrej nowiny o powtórnym przyjściu Jezusa Chrystusa.
ADS Oświęcim
„Aby Słowo Boże rosło i pomnażał się poczet uczniów”.